بچــه کــه بودیــــم ؛
میگفتــــن خــــدا نــه مــی خوره ، نــه مــی پوشــه نــه جا و مکانداره . . . ! ! !
وقتی بزرگتر شدیم،فهمیدیم که خداونـــد:
هــم خیلــی میخــوره ! (غم بندگان را (
هــم خوب می پوشـــه ! ( گناهان را )
هــم جا و مکانداره ! ( در دلهای شکسته )